| بی مهر رخت روز مرا نور نماندست | وز عمر مرا جز شب دیجور نماندست |
| هنگام وداع تو ز بس گریه که کردم | دور از رخ تو چشم مرا نور نماندست |
| می‌رفت خیال تو ز چشم من و می‌گفت | هیهات از این گوشه که معمور نماندست |
| وصل تو اجل را ز سرم دور همی‌داشت | از دولت هجر تو کنون دور نماندست |
| نزدیک شد آن دم که رقیب تو بگوید | دور از رخت این خسته رنجور نماندست |
| صبر است مرا چاره هجران تو لیکن | چون صبر توان کرد که مقدور نماندست |
| در هجر تو گر چشم مرا آب روان است | گو خون جگر ریز که معذور نماندست |
| حافظ ز غم از گریه نپرداخت به خنده | ماتم زده را داعیه سور نماندست |
سپیدی و پاکی
عشق آتشین من هم نتوانست قلب یخی تو را ذوب کند
ولی افسوس که آتش تو قلب مرا سوزاند...
سلام
ممنون از حضورت
وبلاگت زیباست
موفق باشی
دلت شاد